Werken bij CityBarge – in 8 weken van idee tot conceptontwerp

Antine vertelt over haar eerste 8 weken bij CityBarge en hoe het is om te werken bij een start-up. Dit was nog pre-Corona tijd. Inmiddels gaat het team onverminderd snel door vanuit huis.

Door Antine Reddingius

Begin januari stonden vier frisse gezichten klaar op het kantoor van Suit-case, klaar voor een nieuwe uitdaging. Allen een andere achtergrond, allen dezelfde missie: de wereld een stukje beter maken. Na een uitgebreide introductie van zowel onszelf als het project kon het werk beginnen. De laptops werden uitgeklapt, de koffie ingeschonken, en de focus aangezet. Het idee van de komende maanden, was simpel: ontwerp een boot die het afval van de bewoners van de binnenstad kan verzamelen. Meteen gingen er al wat sceptische wenkbrauwen omhoog – dat klinkt wel erg kort door de bocht. Al snel bleek dat we het aan het rechte eind hadden; er komt een stuk meer bij kijken dan we in eerste instantie hadden gedacht.

Wat bereik je dan?

Acht weken geleden hadden we nog vrijwel niks. Op dag twee brachten we al onze aannames over het project in kaart. De muur werd volgeplakt met felgekleurde post-it’s, die we vervolgens sorteerden van belangrijk naar onbelangrijk en onbekend tot bekend. De eerste stap was gezet. Nu, acht weken later, is geen enkele muur vrij van post-it’s en A4’tjes. Overzichten van de grachten van Delft, praatplaten, schematische tekeningen… Alles waar we vaak naar refereren hangt in het zicht. We hebben meer data verzameld dan we voor mogelijk hadden gehouden, en mensen om ons heen verzameld die nauw betrokken blijven bij CityBarge. Er is een ruw conceptontwerp ontwikkeld dat rekening houdt met burger, schipper en afvalverwerker. Kortom, er is een heleboel werk verzet in korte tijd, wat ons steeds dichter bij het einddoel brengt: een boot de gracht in.

• 

• 

Werken bij een start-up, hoe is dat?

Mijn voornaamste werkervaring voor ik bij CityBarge aan de slag ging was bij grote bedrijven. De start-up dagen hadden zij al jaren, dan niet decennia achter zich gelaten. Er was een gevestigde orde, de cultuur was bepaald en mijn baanomschrijving stond muurvast. Dat bleek een stuk anders te werken bij CityBarge. Het team is klein – met vijf man beginnen we elke ochtend stipt om 9 uur. Met de stoplichtmethode geven we aan hoe we ons voelen (zo begon ik vandaag oranje, niet heel goed, en voel ik me inmiddels best wel groen) en wat we deze dag gaan doen. Er komen vaak externe partijen over de vloer die betrokken zijn bij het project. De planning wordt elke twee weken wel weer herzien; soms valt er iets mee, soms iets tegen. De omgeving is dynamisch, wat het leuk en spannend houdt. Ook mijn rol binnen het team varieert. Soms zit ik dagen te programmeren, dan denk ik mee bij een assumption mapping die Eveline organiseert, dan typ ik uren aan de documentatie van het project. Drie dingen zijn zeker: dat we om negen uur aanwezig zijn, dat we om half vijf thee drinken uit onze Chinese thee set, en dat ik morgen iets anders zal doen dan vandaag.